Édouard Manet

Édouard Manet (ur. 23 stycznia 1832 w Paryżu, zm. 30 kwietnia 1883 tamże, pochowany na Cmentarzu Passy) – francuski malarz, jeden z najwybitniejszych malarzy XIX wieku.

Urodził się jako pierworodny syn w zamożnej mieszczańskiej rodzinie. Jego ojciec, August Manet, był prawnikiem, pełnił obowiązki szefa gabinetu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Matka, Eugenie Désirée Fournier, pochodziła z rodziny arystokratycznej spokrewnionej z szwedzką rodziną królewska (jej ojcem chrzestnym był król Szwecji Karol XIII). Eduard miał również dwóch młodszych braci – Eugène'a i Gustava. W roku 1838 rozpoczął naukę w szkole w Vaugirard, jednakże młody Eduard nie przykładał się do nauki. Z nadzieją na poprawę w roku 1842 został zapisany przez rodziców do Collège Rollin (jednej z najbardziej renomowanych szkół w Paryżu). Tam Eduard poznał Antonina Prousta, swego późniejszego biografa. Zmiana szkoły nie zmieniła nastawienia Maneta do nauki, jednakże w tym czasie wuj Eduard, Edmund Eduard Fournier, dostrzegł jego talent artystyczny. Wuj udzielał Eduardowi pierwszych lekcji rysunku oraz zabierał go do Luwru. Ze względu na słabe wyniki nauki w College'u ojciec Eduarda zdał sobie sprawę że musi porzucić marzenia o karierze prawniczej syna i pozwolić Eduardowi wybrać szkołę. W roku 1847 Manet przystąpił do egzaminu do Wyższej Szkoły Morskiej, lecz bez powodzenia. W celu zwiększenia swych szans Manet zgłosił się na półroczny rejs statkiem dla kandydatów do Szkoły Morskiej. Rejs ten jednak zniechęcił Maneta do kariery w marynarce i po kolejnym nieudanym egzaminie w roku 1849 udało mu się przekonać ojca do rozpoczęcia kariery malarza. W styczniu 1850 rozpoczął terminowanie w pracowni Thomasa Couture'a. Po latach nauki chciał zaistnieć w środowisku artystycznym i szansą na to miało być zamieszczenie swoich dzieł w Salonie Paryskim. Manet przez kilka ostatnich lat swojego życia cierpiał z powodu powikłań syfilisu, na który zachorował kiedy miał czterdzieści kilka lat. Niedowład kończyn doprowadził do gangreny lewej stopy. Operacja jej amputacji nie przyniosła wyzdrowienia i malarz zmarł 11 dni później, 30 kwietnia 1883 roku. Ceremonia pogrzebowa odbyła się 3 maja 1883 na Cimetiere de Passy w obecności takich znanych osób jak: Émile Zola, Alfred Stevens, Claude Monet, Edgar Degas, Paul Cézanne. Przez znaczną część jego kariery wpływ na jego twórczość miał XVI-wieczny, wenecki malarz – Tycjan. Uważany za jednego z prekursorów impresjonizmu, współpracował i wystawiał ze znanymi impresjonistami. Lubił gorszyć mieszczańską publiczność. Przykładem tego może być jego obraz Śniadanie na trawie (1862-1863), w swoim czasie uznany za dzieło skandalicznie bezwstydne, w którym mitologiczny motyw nagiej nimfy Manet prowokacyjnie przeniósł w realia współczesne, szokując współczesnych kontrastem ubrania i nagości.